GAZZE: AÇLIK, ACI VE AĞLAYAN BİR SESSİZLİK

Ey yeryüzünün onurlu insanları, Ey kalbi hâlâ sızlayanlar, gözleri hâlâ yaşaranlar, Ey insan kalmayı başarabilmiş yürekler… Lütfen durun… Bir anlığına durun… Şu an ellerinizde tuttuğunuz ekmeğe, evinizde yanan ışığa, evladınızın gülen yüzüne bir daha bakın. Ve şimdi gözlerinizi Gazze’ye çevirin. Orada bir bebek, annesinin boş sütüne ağlıyor. Orada bir anne, çocuğunu uyutmak için ninni değil, açlıktan ölmesin diye dua fısıldıyor. Orada bir baba, ailesine ekmek bulamadığı için kendini suçlayarak toprağa bakıyor. Ve orada binlerce insan, artık ölmekten bile korkmuyor. Çünkü yaşam, ölümden daha ağır bir yük haline gelmiş durumda… Gazze’de ölüm sessiz değil… Top mermileriyle, silahlarla değil bu sefer… Açlıkla, susuzlukla, unutulmuşlukla geliyor. Ve en çok da dünyadan yükselmeyen o çığlıkla öldürüyor! Sofralarımız donanırken, orada bir lokma için kardeş kardeşe omuz atıyor. Bir damla su için yaşlılar sıraya giriyor. İnsanlar yere düşüp yeniden kalkamıyor. Sadece açlık değil, onur da ölüyor Gazze'de… Bu bir doğal afet değil! Bu, alçakça planlanmış bir soykırımın en kalleş aşamasıdır. Bomba ile yapamadıklarını, açlıkla, susuzlukla, sessizlikle yapmaya çalışıyorlar. Ve biz, hepimiz, bu trajediyi izliyoruz. Evet, izliyoruz… Tıpkı bir zamanlar Srebrenitsa’da, Halepçe’de, Ruanda’da izlediğimiz gibi… Ve biliyoruz ki bu suskunluk, bu ilgisizlik, bu utanç bize ait olacak. Ey vicdan sahipleri, Ey dünyanın dört bir yanındaki iyi insanlar, Bütün inançlara, dillere, milletlere sesleniyorum: Ne olur, bir kez daha insanlığı Gazze’de hatırlayalım. Ne olur, çocuklarımızın utançla okuyacağı bir sayfa daha yazmayalım. Ne olur, ses verin! Çünkü zaman bitiyor… Çünkü çocuklar ölüyor… Çünkü Allah aşkına, insanlık ölüyor! Başta Gazze’nin sesi olan Cumhurbaşkanımıza ve bu milletin vicdanına, Ayrıca yeryüzünün her yerindeki yürekli insanlara, Birleşmiş Milletler'den sivil toplumlara, Siyasilerden sanatçılara, yazarlardan öğretmenlere kadar herkese çağrımdır: Gazze için kalkın! Gazze için ses verin! Gazze için sustuğumuz her an, bir çocuğun mezar taşına dönüşüyor. Son sözüm, hepimizin en derin gerçeğine: Vallahi ahirette Gazze’den sorulacağız… Ve vallahi bu sessizliğin hesabını hiçbirimiz veremeyeceğiz…   Vanhaberleri – Van Haber – Yerel Van Haber – Yerel Haberler